Odmiana 40% Nerello Mascalese, 30% Frappato i 30% Perricone
Pergola i system treningowy z kordonem ostrogowym
Plon z hektara 80 – 90 kwintali
Odmiana 40% Nerello Mascalese, 30% Frappato i 30% Perricone
Okres zbiorów od ostatniej dekady września do drugiej dekady października
Długa maceracja skórek trwająca od 25 do 30 dni
Fermentacja w kadziach ze stali nierdzewnej w temperaturze 28 – 30°C
Dojrzewanie w tonneau z dębu francuskiego i słowiańskiego (20% drewna z pierwszego przejścia i 80% z drugiego przejścia) przez 4 miesiące oraz w butelce przez 4 miesiące
Potencjał starzenia 7 lat
Formaty 750 ml
Nominał IGT Terre Siciliane
Czerwony „MALPELO” uosabia buntowniczego ducha jednej z najbardziej ikonicznych postaci literatury sycylijskiej, takiej jak Czerwony Malpelo, ten z „rudymi włosami” oraz chorobliwą i psotną osobowością.
Powstało z harmonijnego połączenia trzech rodzimych sycylijskich odmian winorośli, takich jak Nerello Mascalese , Frappato i Perricone , oferując bogate i złożone doznania smakowe, które wyrażają unikalne cechy każdej odmiany i mistrzostwo sztuki winiarskiej, która je umiejętnie połączyła .
MALPELO Rosso posiada piękną rubinową barwę z fioletowymi refleksami, które świadczą o jej młodości i witalności. W nosie otwierają się delikatne nuty świeżych czerwonych owoców, takich jak truskawki i wiśnie, połączone z lekkimi pikantnymi niuansami. Pojawiają się również kwiatowe nuty fiołków i róż, dodając elegancji ogólnemu aromatowi wina. Na podniebieniu ta mieszanka oferuje przyjemną harmonię smaków. Owocowe nuty truskawek, wiśni i malin łączą się z subtelnymi nutami korzennymi i lekko ziołowym charakterem. Ma zrównoważoną strukturę z miękkimi taninami i dobrą kwasowością, które nadają mu świeżości i żywotności.
MALPELO Rosso doskonale komponuje się z grillowanymi lub duszonymi czerwonymi mięsami.
Przez całe życie dziadek Laurentino zachował pamięć o bardzo ciężkich dniach spędzonych w niewoli podczas II wojny światowej ze swoimi sycylijskimi towarzyszami-żołnierzami. Dopiero prawie trzydzieści lat później, w 1971 roku, zakochał się w małym kawałku ziemi z widokiem na morze, niedaleko Sciacca, w prowincji Agrigento. To samo morze, które kołysało się we wspomnieniach opowieści jego towarzyszy i twarzy skierowanych na południe. Tutaj, w miejscu skrzyżowania Morza Śródziemnego, gdzie nawet dzika sycylijska kraina w wietrzne dni dotykana jest falami morskimi, w starożytności spotykali się odkrywcy i podróżnicy, znani jako „Peri Peri”, czyli dosłownie „wędrowcy”. Tak właśnie wzięła się nazwa posiadłości Peri Peri, w hołdzie odwadze odkrywców i podróżników w czasach starożytnych oraz morzu południa.